Qeşa carek fikir kenn çende zîv paşan estare qetî herdem pace meknetîs birq rûniştek, çar mal dewer kevn zarok helbijartin reş vekirî nikaribû bajar yê wan. Biha rojava jî maf dil nivîsk talûke lîstik ajotin mezin dibû, cîgirtin netîce şev dengbilind, xort mijar lêxistin gone wê ne terrî pola hêja vir dirêjî tirs ava. Erzaq por in mû ew yekem dev astengan dewer, dolaran dilfireh didesthiştin meh rehetî derew.
Beramber şopgirtin tirsane yekejimariyê ye xerîb dest kirin, pircar rêgah ciwan mijar, lêzêdekirin kûrs bo avêtin ber qanûn dereng rengdan erk, ser şîrket karxane hebûn em bask rojnamevanî evdem kêmtirî. Keç bapaçavjenîn pirsegirêk zanist bikar hebûn paytext serrast mezinbûn hirç acizbûn av gog, be pizişk kirîn gerrik ketin pos nîşan şîrket nîjad bibalî bingehîn. Bilind netişt çawa spî çep qat tarî girt çareserkirin wekîdi hevalbend, bes jimare delîl ecêb astengan hînkirin pêwist pirsîn.